Przedsiębiorczość społeczna dla Romów jawi się jako idealna opcja zawodowa, łącząca korzyści przedsiębiorcy z poprawą stanu społeczeństwa i środowiska.
Ale w jaki sposób Romowie są z tym związani?
Romowie pracują jako muzycy i wróżbici na lokalnych imprezach. Zazwyczaj pracują w warunkach niskiej jakości lub nawet żyją z żebractwa, powszechnego w większości krajów europejskich.
Szczególnie młodzi ludzie wydają się dość często nie mieć wyższego wykształcenia i podążają inną ścieżką kariery niż ich rodzice.
Romowie, a zwłaszcza młodzi ludzie, wydają się powtarzać ścieżki kariery swoich rodziców i przodków. Zazwyczaj opuszczają oni szkołę przed ukończeniem edukacji formalnej, a większość z nich nie uczęszcza do szkoły średniej lub wyższej.
W rezultacie, błędne koło niestabilnej i niestałej pracy prowadzi młodych Romów do marginalizacji i ubóstwa.
Posiadając umiejętności interpersonalne, takie jak perswazja, argumentacja i duch handlu, mogliby oni ukierunkować te umiejętności na przedsiębiorczość społeczną.
Większość Romów zazwyczaj pracuje jako nieoficjalni przedsiębiorcy, a więc nieformalnie zgromadzili proporcjonalne doświadczenie. Przedsiębiorczość jest dziedziną pracy przynoszącą korzyści w postaci niezależności i podejmowania decyzji, co jest znane i pożądane przez Romów, ponieważ rzadko przyznają się oni do pracy w charakterze pracowników.
Dlaczego przedsiębiorczość społeczna dla Romów?
Z drugiej strony, przedsiębiorczość społeczna oferuje korzyści z przedsiębiorczości w połączeniu z korzyściami dla społeczeństwa i słabszych grup społecznych. Byłaby to dla nich wspaniała okazja, aby zaangażować się w przedsiębiorczość społeczną. Dzięki niej mogą oni przyczynić się do poprawy społeczeństwa i polepszyć życie Romów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji.
Romowie mogliby uzyskać oficjalne zatrudnienie, niezależność i pozycję, która pozwala im przynosić korzyści innym. Możliwości Przedsiębiorczości Społecznej są nieograniczone, dlatego też mogą oni wybrać coś, co jest bliskie ich zainteresowaniom i potrzebom. Faktem jest, że przedsiębiorczość wymaga zaangażowania, poświęcenia i elastyczności. Z drugiej strony, Przedsiębiorczość Społeczna wymaga uwzględnienia potrzeb społeczeństwa, gotowości do wspierania słabszych grup społecznych i oferowania.
Dzięki szkoleniom, wsparciu finansowemu i praktycznemu oraz coachingowi Romowie będą w stanie wziąć na siebie odpowiedzialność Przedsiębiorstwa Społecznego, zrealizować swój pomysł i zapewnić mu trwałość. Zadaniem rządu jest podjęcie decyzji o tym, jakie miejsce zajmą Romowie: czy będą zmarginalizowani i niezdolni do utrzymania standardu życia, czy też niezależni, produktywni i włączeni.
