Ekonomia Solidarności Społecznej (GSS) jest alternatywnym modelem społeczno-ekonomicznym opartym na zasadach i wartościach, które tworzą podstawy dla produktywnej odbudowy społeczności i społeczeństwa w ogóle, w obliczu pojawiającego się wielopoziomowego kryzysu.
Podstawy Ekonomii Społecznej i Solidarnej sięgają czasów rewolucji przemysłowej, kiedy to industrializacja i powstanie kapitalistycznych stosunków produkcji doprowadziły do szybkiego wzrostu, ale także do problemów z dystrybucją. Pod koniecXIX wieku pojawiły się sklepy spółdzielcze, banki społeczne i inne formy organizacji, a także rozwój alternatywnych sposobów administrowania (1 osoba, 1 głos). Próby te, nie tworząc zupełnie innego kontekstu i podejścia klasowego, kwestionują dominujący model ekonomiczny, przekształcając interes w "trzeci" sektor gospodarki (wspólnoty), dążący do uniezależnienia się od sektora prywatnego i rządów.
W tych ramach Instytut Rozwoju Przedsiębiorczości uczestniczył w Programie Edukacyjnym "Wartości i zasady społecznej gospodarki solidarnościowej", który odbył się w dniach 11-15 września 2017 r. w imponującej Pradze, stolicy Republiki Czeskiej. Celem programu, w ramach projektu Erasmus+ "Social and Solidarity Economy in Europe - Affirming a new paradigm through IVET curricula innovation ", jest przekazanie wiedzy na temat GSS, jako ogólnego alternatywnego modelu ekonomii politycznej poprzez zbiorowe praktyki społeczne, a także pomoc w opracowaniu odpowiednich materiałów szkoleniowych dla szkolnictwa policealnego (zawodowego). Uczestnicy z ramienia Instytutu Rozwoju Przedsiębiorczości, Ilias Bampagenes i Nikos Papachristos, mieli okazję, wraz z partnerami z Bułgarii, Czech, Niemiec, Włoch, Portugalii i Rumunii, poznać historyczną drogę GSS oraz jej podstawowe zasady i wartości, kontekst, w jakim funkcjonuje GSS w poszczególnych krajach, a także poprzez ćwiczenia grupowe przyswoić sobie podstawowe warunki rozwoju działalności GSS. Obecnie, jak to zostało obszernie przedstawione przez włoskiego partnera "Solidarius Italia sas", istnieje wiele różnych metodologii i podejść do Ekonomii Solidarności Społecznej, ale wszystkie one w końcu uznają GSS za podstawowy system ekonomiczny, którego osią jest przezwyciężenie suwerenności ekonomicznej i kształtowanie nowego społeczeństwa, sprawiedliwego ekonomicznie, politycznie demokratycznego i ekologicznie zrównoważonego - w oparciu o dialog międzykulturowy. Aby uzasadnienie było bardziej zrozumiałe dla uczestników, porównano zasady GSS z zasadami neoliberalizmu, podkreślając główny cel obu podejść (zysk≠korzyść), strategię (prywatyzacja≠publikacje-socjalizacja), relacje (konkurencja-duże firmy≠partnerstwo-wspólnoty) i strukturę (pionową≠poziomą). Szczególną uwagę zwrócono na zasoby naturalne, które dla GSS nie są niewyczerpane, ponieważ są traktowane przez nieracjonalną i niezrównoważoną działalność gospodarczą.
W Grecji, mimo że termin "ekonomia społeczna" został uznany dopiero w 2011 roku i to w sposób mało znaczący, oraz mimo istnienia niedociągnięć administracyjnych i prawnych, ekonomia społeczna ma solidne podstawy, podążając za trendem przyjmowania tego modelu w Europie. Podobne trudności występują także w innych krajach, ponieważ rozpoczynając działalność GSS, trzeba zmierzyć się z takimi kwestiami, jak forma prawna, opodatkowanie i znalezienie entuzjastycznych osób do zaangażowania. Ponadto w Europie problem ten nie rozpoczął się tak bardzo z powodu szybkiego pogarszania się warunków życia i braku dóbr, jak w Ameryce Łacińskiej, ale opiera się na świadomości tzw. klasy średniej o potrzebie stworzenia alternatywnego modelu przynoszącego korzyści. Tymczasem w Europie działa już 2 mln przedsiębiorstw ekonomii społecznej, co stanowi 10% działalności gospodarczej w UE, a perspektywa GSS jest promowana przez organizacje i instytucje międzynarodowe. Godna uwagi jest również inicjatywa grupy GUE/NGL w Parlamencie Europejskim, która przyjęła GSS jako swój cel strategiczny na najbliższe lata i promowała organizację Pierwszego Europejskiego Forum Ekonomii Społecznej i Solidarnej (EFSEE) w 2016 r., podkreślając GSS jako narzędzie rozwoju osobistego i wspólnotowego oraz dobrobytu, w samym środku negatywnych skutków kryzysu. Ponadto stażyści mieli okazję, z pomocą czeskiego partnera i koordynatora "GLAFKA sro", przyjąć wizyty w firmach działających na rzecz GSS w Republice Czeskiej, przestudiować studia przypadków GSS w całej Europie, a także odwiedzić placówki organizacji pozarządowej "Zielone drzwi", której celem jest reintegracja społeczna osób z zaburzeniami psychicznymi, pragnących poprawić swoje umiejętności społeczne i zawodowe.
Na zakończenie zwrócono szczególną uwagę na sieć RIPESS, która łączy sieci GSS na poziomie międzykontynentalnym, z uwzględnieniem różnic kulturowych i historycznych. Wreszcie, ocena każdego dnia szkolenia przez portugalskiego partnera i koordynatora "Agência Piaget para o Desenvolvimento" uwypukliła te aspekty edukacji, które można poprawić, i stworzyła podstawy do kontynuowania wysiłków na rzecz przeniesienia tego projektu edukacyjnego na poziom pomaturalny.
